Dzień jak co dzień, a może zupełnie inny?

" Słońce dopiero co wzeszło, a ten nieznośny budzik już rozdziera ci uszy. Niezdarnie wyciągasz rękę i błądzisz, póki nie natrafisz dłonią na przycisk wyłączający sygnał. Myślisz sobie: jeszcze tylko kilka minut i zaraz wstanę, by zmierzyć się z dniem.
Budzik włącza się powtórnie. Wiesz, że dłużej już nie możesz zwlekać. Czas na to, co i tak nieuniknione. Czas położyć następny dzień na łopatki.
Po filiżance kawy w końcu twój mózg zaczyna działać. Powstaje pytanie: z jakim zadaniem przewidzianym na dzisiejszy dzień powinieneś się zmierzyć w pierwszej kolejności? Zanim zaczniesz pracę, możesz poszukać natchnienia w poniżej zamieszczonej modlitwie napisanej przez Jacoba Boehme, niemieckiego szewca, który urodził się ponad 400 lat temu:

Panuj nade mną tego dnia, o Panie, prowadź mnie ścieżką prawości. Włóż swoje Słowo w moją głowę i swą Prawdę w moje serce, abym tego dnia odczuwał i myślał tylko to, co dobre i uczciwe. Chroń mnie przed wszelkim kłamstwem i fałszem. Pomóż mi odkryć oszustwo, jeżeli się na nie natknę. Spraw, aby moje oczy patrzyły prosto przed siebie na drogę, która podoba się Tobie, abym uniknął pokusy jej porzucenia. I oczyść moje oczy, aby nie budziły się we mnie fałszywe pragnienia.

Dzień przebyty prostą drogą, skoncentrowany tylko na tym, co ważne.
Dzień widziany czystymi oczyma.
Dzień pełen dobra i uczciwości.
Dzień jasnego kierunku, dzień bez oszustwa.
Dzień bez kłamstwa i fałszu.
Dzień, w którym Słowo Boże panuje nad naszym umysłem, a Prawda Boża nad naszym sercem.
Oto jest dzień, dla którego warto się obudzić! Oto jest dzień, który warto podjąć od pierwszej sekundy."

("Śniadanie z Panem Bogiem")

***

Co za zmiana - piszę codziennie ;) A to za sprawą adwentu. Zapragnęłam dzielić się budującymi tekstami, wyszperanymi na każdy dzień, z tymi, którzy będą czuli taką potrzebę, aby tutaj zaglądać. Może któreś przytoczone słowo zainspiruje kogoś, wesprze, pocieszy, da do myślenia? Wybieram je z moich ulubionych książek, przy których lubię dumać nad filiżanką porannej kawy. 

Podobnie jak w cytowanym powyżej tekście, mam ogromne problemy by wstać na dźwięk budzika. Zdarza mi się walczyć z budzikiem nawet godzinę! A potem żałuję, że tyle czasu zmarnowałam w łóżku, bo znowu muszę się spieszyć od samego rana... Lubię spokojne poranki, podczas których jest czas na smakowanie, na modlitwę, na planowanie dnia, na cieszenie się kwiatami.

A propos kwiatów - w domu zaczęły pojawiać się już moje ulubione zimowe rośliny, które współtworzą świąteczną atmosferę. Wczoraj wypatrzyłam tzw. gwiazdę betlejemską, która zadziwiła mnie swoim wybarwieniem - jest niemal biała, z niewielkimi smużkami koloru różowego. Bardzo mi się podoba, chociaż czerwone i różowe też robią na mnie zawsze wrażenie. Podejrzewam, że nie przetrwa do Świąt w suchym powietrzu mieszkania z centralnym ogrzewaniem. Aby przedłużyć jej żywot, stawiam ją na noc przy chłodnej szybie, może dzięki temu nie zacznie tak szybko ogałacać się od dołu.
A Wy, jakimi kwiatami lubicie przyozdabiać dom w grudniu? I przyznajcie się, jak z Waszym porannym wstawaniem, gdy za oknem ciemności? ;)

Dobrej środy Wam życzę i do jutra!
Doranma