Słodki zapach lata

Południe, rozgrzane powietrze wibruje. Cisza. Ptaki zmęczone upałem pochowały się w koronach drzew. Ludzie szukają cienia. Czasami zabrzęczy owad, uparta mucha, zaszczeka w oddali pies. W powietrzu unosi się zapach, słodki, delikatny, dobrze znany. Przymykam powieki. Jestem w letnim ogrodzie Babci, gdzie wzdłuż jednego boku gazonu (czy ktoś jeszcze używa tego słowa?) posadzono rząd jasno różowych floksów o mocnych płatkach. Za parkanem u sąsiadów jest ich więcej, w różnych kolorach. Pachną. Z radia płynie melodia hejnału, jest dwunasta. Otwieram oczy. Jestem w swoim ogrodzie trzydzieści lat później. Gorące powietrze tak samo drga, jak przed laty. Dobiegają mnie stłumione dźwięki radia, jak wtedy. Wstaję, wychodzę z bezpiecznego cienia ganku na rozgrzaną sierpniowym słońcem ścieżkę. Zapachy - jak ja je lubię! Floksy i lilie, to ostatnie mocno pachnące kwiaty w sezonie. Skoro pachną, to znak, że do jesieni, jakby ciut bliżej. Przechadzam się po ogrodzie, który teraz jest w swojej szczytowej formie, zarośnięty, wypełniony kolorami, przytulny. Moje floksy nie rosną grzecznie w rządku, jak u Babci. Przez długie lata musiałam się wyzwalać z takiego geometrycznego widzenia ogrodu, nadal z tym nawykiem walczę. Odruchowo wszystko bym równała "pod linijkę" mimo, że podobają mi się nieregularne rabaty, wijące się ścieżki, tajemnicze ogrodowe wnętrza. Ech, nawyki ;)

 

 

Moje floksy rosną w nieregularnych grupach, mieszając się z innymi bylinami i krzewami. Dusza kolekcjonera nie pozwala poprzestać na jednej odmianie, więc każda kępa jest inna. Nie przepadam za dwukolorowymi odmianami, więc większość z nich ma jednorodnie wybarwione płatki. Są dzielne, przetrwały powodzie, dają sobie radę podczas upałów, na mączniaka, który niszczy  ich dolne liście skuteczny okazał się napar ze skrzypu. Rozsiewają się same. Autorzy ogrodniczych podręczników radzą, aby się pozbywać samosiejek, jako mniej wartościowych roślin. Faktycznie, rosną wyższe i mają mniejsze kwiatostany, ale dla mnie i tak najważniejszy jest zapach, a tego im nie brakuje, więc zostają. Staram się, by co roku było ich więcej, co uszczęśliwia nie tylko mnie, ale i motyle. I podobno są jadalne :)

A w wazonie? Uchodzą za kwiaty nietrwałe, na dwa dni. W tym roku jednak zauważyłam, że jeśli ich nie ruszać, nie zmieniać im wody, to wytrzymują dłużej perfumując mocno cały pokój. Poniżej jeden z bukietów zaraz po ścięciu  i pięć dni później. Kolory nie są przekłamane, one naprawdę tak mocno się przebarwiły!

Obecnie większość odmian jest po pierwszym kwitnieniu. Przycinam je także niepodręcznikowo, bo nie 15-20 cm nad ziemią, lecz nad pierwszymi nowymi przyrostami, które pojawiają się w kącikach starych liści. Wiem, że wkrótce znowu obdarzą mnie kwiatami, mniejszymi, lecz pachnącymi do października.

A Wy macie w swoich ogrodach te rośliny? Lubicie je?

Mam wrażenie, że to ostatni prawdziwie letni, upalny weekend. Chociaż dziś rano świat spowiły jesienne mgły, a słońce długo nie mogło się przebić, to jednak potem mieliśmy cudowny dzień. Nie przepadam za wysoką temperaturą, ale lato mogło by jeszcze nas porozpieszczać ze dwa miesiące :) Korzystajmy więc pięknej niedzieli, która przed nami :)

Pozdrawiam i do następnego razu :)

Doranma