Przygotowania do zup gotowania

Nie jestem wielką pasjonatką zup, jak jest to zjem, gotuję je raczej rzadko, ale przyznać muszę nieskromnie, że wychodzi mi to dobrze i zjadam zawsze z apetytem. Może to zasługa dodatków, które szykuję właśnie teraz, pod koniec lata, by mi służyły przez całą zimę?

Co roku kroję i mrożę dużo koperku i natki z pietruszki, by nie kupować potem tej sztucznej, szklarniowej. Suszę liście selera i lubczyku. Do zamrażarki wrzucam też kilka gałązek natki, a potem wykorzystuję ją do dekoracji potraw w galarecie. Podobno zwykła natka ma więcej walorów i witamin, niż naciowa karbowana, ale mi się taka bardziej podoba i już.

W ubiegłym roku zamroziłam też krojony szczypiorek (do sałatek super) oraz zrobiłam sól lubczykową (zmiksowane świeże liście lubczyku z solą) z myślą o rosołkach, których nie gotuję, więc wykorzystałam ją do różnych innych potraw, np. do mięs.

W tym roku wykonałam też mrożone "kostki rosołowe" według pomysłu Green Canoe, które zawierają w sobie lubczyk, pietruszkę, liście selera i trochę liści chrzanowych, ale ten ostatni dodatek chyba nie był najszczęśliwszy. U mnie przybrały kształt jabłuszek, a co się nie zmieściło w foremkach, powędrowało do słoiczka i stoi w lodówce - oliwa dobrze konserwuje, więc powinno się przetrzymać.

Świeże zioła z grządki warto też wykorzystać do aromatyzowania oliwy, którą potem stosujemy standardowo do smażenia, sałatek itp. Wyobrażacie sobie np. aromat placków ziemniaczanych smażonych na oliwie z dodatkiem ząbka czosnku? :)))

Na początek zebrałam akcesoria: oregano w dwóch odmianach, szałwię, rozmaryn, kwiat nagietka, papryczkę typu Kozi róg, którą posadziłam po raz pierwszy i nie bardzo wiem, co z nią teraz zrobić :)

Umyte i osuszone ziółka powędrowały następnie do butelek i zostały zalane oliwą z oliwek tak, aby nic nie wystawało, bo mogłoby się zacząć psuć. Teraz powinno postać kilka tygodni. A potem... niektóre szkoły mówią o tym, żeby zieleninę wyjąć, inne o tym nie wspominają, więc zrobicie jak uważacie.

Aż trudno uwierzyć, że kiedy robiłam te zdjęcia, dzień był bardzo pochmurny. Jakie złudzenie daje żółty i pomarańczowy kolor! Stwierdzam nie wiem który raz, że natura jest bardzo mądra - jesienią, gdy zaczyna być chłodniej, otacza nas ciepłymi barwami, żółtą, pomarańczową, czerwoną,   

dzięki temu zmiana aury nie jest może dla nas aż taka przykra. A próbowałyście kiedyś w rozpalone upałem południe patrzeć na dużą kępę żółtych kwiatów o intensywnym odcieniu? Uff, pot się z czoła leje ;)

Z malin można też zrobić ocet. Na ten pomysł wpadłam przypadkiem w ubiegłym roku, gdy po przygotowaniu kilku malin w sosie własnym, okazało się, że zawartość słoiczków zaczyna fermentować. Nalewki miałam już aż nadto, więc zalałam owoce octem winnym, po kilku dniach zlałam płyn do czystych butelek i do iść mam ciekawy malinowy dodatek do sałatek.

Od kilku lat "dosmaczam" też zupy jarzynką własnego wyrobu, która robię bez dodatku grzybów, chociaż wyobrażam sobie, że z nimi byłaby cudownie aromatyczna. W sierpniu i wrześniu jarzyny są najsmaczniejsze, dlatego uważam, że warto się nieco potrudzić, by ich cenne wartości smakowe zachować na dłużej.

Oto przepis - może którąś z Was zainteresuje, a może same robicie coś podobnego?

Składniki (wg oryginalnego przepisu z Kuchni polskiej, ale można oczywiście zrobić z mniejszej ilości, ważne są proporcje):

1 kg marchwi

1 kg korzenia pietruszki

1 kg białych części porów

1 kg korzeni liści selerów

1 kg cebuli

1 kg różyczek kalafiora

50 dkg świeżych, szlachetnych grzybów (kapelusze prawdziwków, podgrzybków, kozaków)

Dokładnie wypłukane i obrane jarzyny rozdrabniamy, przepuszczamy wraz z grzybami przez maszynkę do mięsa. Zmielone produkty delikatnie, ale dokładnie mieszamy z solą i od razu nakładamy do słoików, zakręcamy, nie pasteryzujemy. Przyprawę dodajemy do większości potraw - zup, sosów, farszu mięsnego, kotletów, zrazów.

Tyle przepis. Od siebie jeszcze dodam, że przyprawa jest naprawdę słona, więc trzeba ją dawkować uważnie, by nie przesolić potrawy. Sama nie odważyłam się zrobić jej z dodatkiem grzybów, bo brakuje mi w przepisie informacji, czy mają być surowe, obgotowane - może któraś z Was ma doświadczenie w tej sprawie? Z grzybami trzeba ostrożnie, więc skoro nie wiem, to chucham na zimne.

Na zakończenie chcę się podzielić niedawnym odkryciem - zupą z dyni. Owszem, gotowałam tę zupkę w ubiegłym roku, ale przepis, który poznałam teraz jest prosty, a smak REWELACYJNY!

Otóż, na oleju podsmażamy cebulkę, wrzucamy dynię pokrojoną w kostkę i też chwilę podsmażamy. Następnie zalewamy wodą tak, aby przykryła warzywko. Gotujemy, następnie miksujemy i to co najważniejsze: doprawiamy imbirem (tarty korzeń imbiru można dodać już wcześniej podczas gotowania), solą, pieprzem i koniecznie curry - uwiodła mnie ta zupa, rozpływała się w ustach :) Na przyjęciu było więcej pysznych potraw i tylko dlatego nie wylizałam gospodyni garnka do czysta ;))

Na stoliku prezentuje się moja dynka tegoroczna, jeszcze niedorosła, ale postanowiła wspiąć się po płocie i tam wyrosnąć, no to ma za swoje - pan pęd jej nie utrzymał, to i spadła. Właśnie przymierzam się do przerobienia jej na zupkę według powyższego przepisu., który i Wam polecam. Smacznego :)

Acha, zapomniałabym dodać - zupa z cukinii gotowana też tylko z dodatkiem cebuli i czosnku według przepisu, który podała Jadzia w komentarzach tutaj, też jest świetny. Nic, tylko zmienić zwyczaje i gotować jesienne zupki :)