poniedziałek, 10 września 2018

Zielone świętowanie

Wystawa "Zieleń to życie" to moje zielone święto, na które - o czym już kiedyś pisałam - czekam od początku roku. Gdy tylko poznam datę kolejnej wystawy, mam ją głęboko w pamięci i nie muszę sprawdzać w kalendarzu ;) Co roku jest troszkę inna, co roku niemal taka sama ... Ale przyciąga mnie swoją atmosferą, dając dziecięcą frajdę przebywania wśród pasjonatów i cudownych obiektów naszych zielonych westchnień.



W tym roku była dla mnie w pewnym sensie nowym doświadczeniem, gdyż po raz pierwszy wybrałam się na nią w towarzystwie mojej Kuzynki, mogłyśmy więc dzielić się na bieżąco swoimi spostrzeżeniami, odczuciami. To naprawdę jest fajne, widzieć, że inni lubią to samo co ja :) Skutkiem "ubocznym" była mniejsza koncentracja na szczegółach i nazwach roślin, czy kompozycji zdjęcia, ale i tak chcę się nimi z Wami podzielić, zwłaszcza z tymi, którzy nie mogli tam być. Zapraszam więc na skromną, zdjęciową relację :)

Z konkursowych nowości mogłabym przygarnąć poniższą dąbrówkę. 


Zdjęcie róży Anny dedykuję wszystkim zaglądającym tutaj Aniom. Poza tym nic nie przyciągnęło mojego wzroku.


Niektórzy wystawcy co roku budują swoje stoisko w tym samym, niemal niezmiennym stylu. Inni szukają pomysłów, które zaciekawią oglądających i przyciągną wzrok do prezentowanej oferty. Wybierzcie sobie to, które Wam najbardziej się podoba :)



Z tego stoiska wyszłam z jedną zdobyczą - skromną metalową ważką, która już szybuje wśród moich działkowych traw.


Stoisko Szkółki Szmit co roku przyciąga oglądających bogactwem roślin i pięknem kompozycji - tutaj naprawdę można się uczyć, jak zestawiać rośliny!




Barwy narodowe znalazły się na stoisku chyba nie przez przypadek :)



Poniżej inspiracja do zrealizowania od zaraz - piękny kontrast kształtów i odcieni liści.




Kolejny mój coroczny faworyt, to stoisko Szkółki Dąbrowscy. Zawsze zachwyca różnorodnością bylin i pięknym ich zestawieniem.


Te dwie szare roślinki są stworzone do tego, by je dotykać - wspaniałe, miękkie jak aksamit liście. Żałuję bardzo, że nie mogę ich mieć na moich mokradłach :(




Idziemy dalej. Przy stanowisku Szkółki Panek także się zachwyciłam. Wiernie przeniesione kolory z ludowego wzoru na rabatę lub odwrotnie - świetny efekt.


Zabawne pstrokate igły tu i ówdzie.


Największy uśmiech wywołał ten olbrzymi dmuchawiec :) Wykonany z dość grubego drutu, a mimo to dawał wrażenie lekkości i delikatności charakterystycznej dla tych kwiatów. Musiałam go dotknąć  - drut jak nic ;)


Szkoda, że trudno go było sfotografować w pełnej okazałości - zlewał się z instalacjami sklepienia.


Kielichowiec Afrodyta - zamarzył mi się ...


Kwintesencja tegorocznej obfitości plonów ...




W tym roku bardzo przyciągały mnie brzozy w różnych aranżacjach. Zawsze wyobrażałam sobie, że jedyne słuszne dla nich towarzystwo, to albo trawnik, albo jakieś niskie, płożące rośliny. Tutaj jednak brzózka została zastosowana jako tło dla rabaty - uważam, że bardzo udanie.


Z daleka byłam przekonana, że patrzę na hibiskusa, gdy z bliska z spojrzałam na liście, dostrzegłam swoją pomyłkę - to bardzo ciekawa róża! Coraz częściej pojawiają się te o pojedynczym okółku płatków.


A kto ma dosyć lata, może poczuć atmosferę Bożego Narodzenia patrząc na poniższe ... Okazuje się, że gdy wkoło jest zielono, to i proste dekoracje z tektury są dobrym pomysłem.


Pomysłowość Pana Boga nie ma granic... no bo jak tu się nie uśmiechnąć na widok tak mocno poskręcanych gałązek, jakby to były sznurki? :)


He, he, dzieci znalazłyby na pewno inne zastosowanie dla tego pociągu ;) Przy okazji podpowiedź dla rodziców - jak zrobić prostą a atrakcyjną zabawkę, gdy się ma trochę metrażu do zagospodarowania.






Słodki, mały, biały domek był wyróżniającym zaproszeniem do zatrzymania się przy poniższym stoisku.


Żałuję, że nie sfotografowałam nazwy tego drzewa - każdy liść był wybarwiony zupełnie inaczej!





Albicja- przepiękne liście i ciekawe, świecące kwiaty. Na tę piękność mogą sobie pozwolić właściciele przepuszczalnych gleb i ciepłych stanowisk.


Zapraszająca konstrukcja, roślinne rozczarowanie ...


Gdyby ta szałwia Black & Blue nie była w naszym klimacie rośliną jednoroczną, wyszłabym z nią w objęciach. Zauroczyły mnie jej niebieskie kwiaty, ciemniejsze i bardziej intensywne, niż na zdjęciu.



A na zakończenie  podpowiedź, jak przetransportować upatrzoną roślinę o sporych gabarytach - wystarczy rower i plecak :)


Dziękuję Wam za wspólny spacer po wystawie i życzę Wam teraz zielonych snów :)

Doranma

6 komentarzy:

  1. Piękne miejsce miałaś okazję odwiedzić, najbardziej w oczy wpadła mi ciuchach ze skrzynek. Pozdrawiam

    OdpowiedzUsuń
  2. W rzeczywistości pod brzozą nic się nie uchowa. U mnie nawet macierzanka wyginęła. Ale nie wyobrażam sobie bez niej działki :)
    Najpiękniej wyglądają kompozycje z trawami :)

    OdpowiedzUsuń
  3. Bardzo dziękuję ja za ten spacer wśród zieleni -cudny.Serdecznie pozdrawiam...

    OdpowiedzUsuń
  4. I like this web blog very much so much good info.

    OdpowiedzUsuń
  5. Spełniło się Twoje marzenie i odwiedziłaś przepiękne miejsce.
    Serdecznie pozdrawiam:)

    OdpowiedzUsuń
  6. I ja co roku jestem na wystawie, z tych powodów, które wspomniałaś. Nie byłam zachwycona tegoroczną edycją. Moją uwagę także zwróciły Byliny Dąbrowscy i oryginalny pomysł na stoisko firmy Panek. Prostym i ciekawym pomysłem wydaje mi się ta rama wzniesiona nad kompozycją ze storczyków.

    OdpowiedzUsuń