Hortensjami jesień się zaczyna...

Tak, tak, chyba autor tekstu się pomylił - jak obserwuję mimozy od kilku lat, to już pod koniec lipca robią się żółciutkie, a to przecież środek lata, więc doszłam do wniosku, że tekst kultowego przeboju należy uaktualnić :)

Hortensje zawsze przyciągały mój wzrok, pierwszą sadzonkę przywiozłam wprost z bazaru w Wilnie, kupioną od jakiejś babuszki. Minęło już ponad 20 lat od tamtej pory, lecz nie kwitnie. Ubiegłej jesieni posadziłam wreszcie wymarzoną hostensję drzewiastą i bukietową, z którą postanowiłam się zaprzyjaźnić, bo dotychczas stożkowaty kształt jej kwiatów jakoś nie podobał mi się, jednak wszystkie opisy wskazywały na to, że to roślina, która powinna sobie poradzić na moim kapryśnym, podmokłym gruncie. I faktycznie, od wiosny obie zaczęły rosnąć jak szalone, a potem okrywać się pąkami i kwiatami. Najpierw, w czerwcu były cudnie seledynowe.

W lipcu ich kwiaty zrobiły się niemal śnieżno białe.

A od połowy sierpnia zaczęły różowieć. Prawdziwy kwiatowy kameleon :)

We wrześniu zaczęłam więc ścinać je stopniowo z myślą o zimowych bukietach i suszyć.



Niestety, nie przewidziałam, że zeszłotygodniowy przymrozek pozostawi resztę kiści w brązach. Spóźniłam się, te ostatnie pozostaną więc na krzewie przez zimę.

W tym roku, ku mojemu ogromnemu zaskoczeniu, kwitła także posadzona byle jak i byle gdzie, bo pod winogronem, nowa hortensja ogrodowa.

Okazała się odporniejsza na niską temperaturę. Ostatnie jej zielono-różowe kwiatostany ścięłam jeszcze w miniony weekend i dosuszam je w różnych miejscach mieszkania.

Kwiaty hortensji kojarzą mi się z angielskimi rezydencjami, pasują do wnętrz klasycznych i nowoczesnych, długo cieszą swoimi kwiatami w ogrodzie, a po zasuszeniu utrzymują się nawet przez kilka lat, dodają szyku i elegancji pomieszczeniom, zwłaszcza w okresie jesienno-zimowym, gdy mniej mamy w otoczeniu świeżych kwiatów. Na stoliku przy komputerze mam np. gałązkę niebieskokwitnącej hortensji ogrodowej, podarowanej mi przez sąsiadkę 3 lub 4 lata temu, do tej pory jest delikatnie błękitna. Mam do nich słabość, żal mi wyrzucać tych z poprzednich sezonów i powoli robi się ciasno... Chciałam bardzo pokazać Wam zdjęcie z angielskiego domu, gdzie szczyt jakiegoś dużego kredensu czy szafy był udekorowany ściśle ułożonymi obok siebie zasuszonymi kwiatami hortensji - świetny pomysł na jesienną dekorację. Jednak jak na złość, nie mogłam tego zdjęcia znaleźć, przejrzałam pospiesznie moje wnętrzarskie albumy i nic, moje oczy jakoś zaniemogły i dostrzec tego zdjęcia nie mogą. Ale gdy kiedyś na nie trafię, to na pewno pokażę :)

W tym roku zamierzam wykorzystać sposób mojej cioci na utrwalanie tych kwiatów poprzez lakierowaniem ich co jakiś czas lakierem do włosów, ponoć dzięki temu są mniej kruche.

A teraz pozostając w temacie jesiennych kolorów - zagadka, ale zastrzegam, że ja nie znam odpowiedzi na nią i liczę na to, że Wy mi podpowiecie co to jest?

Pojawiły się na moim działkowym trawniku w połowie września - nagle spostrzegłam wściekle pomarańczowe plamy, gdy podeszłam bliżej, dostrzegłam, że to sporych rozmiarów grzyby, ale jakie?? Czy ktoś wie? Przejrzałam atlas grzybów, lecz ich nie znalazłam. Wyglądały jak mutanty i zaczęłam się martwić ich obecnością - o czym może świadczyć ich występowanie? Co takiego jest w glebie, że urosły? A może moje zmartwienie jest zupełnie niepotrzebne?

Na koniec pragnę oświadczyć, że zapisałam się do Kasinego Klubu Pożądanego Nasionka, o którym szczegóły możecie przeczytać tutaj:

http://katarzynabellingham.blogspot.com/2012/10/klub-porzadanego-nasionka.html

I niniejszym zgłaszam chęć podzielenia się następującymi nasionkami:

1. Znany i często lubiany: kosmos/warszawianki/krakowianki - różowe w dwóch odcieniach

 2. Groszek trwały - jest to bylina, pnie się i wygląda jak groszek pachnący, lecz nie pachnie, za to co roku oplata mi płot i wije się wdzięcznie pomiędzy innymi roślinami na rabacie.

                                                                                                                                                      3. Czarnuszka - roślinka jednoroczna, nie dość, że ślicznie ozdabiała brzeg warzywnika swoimi subtelnymi kwiatkami w kolorze nieba, to jej nasionka stanowią aromatyczny i zdrowy dodatek do pieczenia chleba.

Teraz warzywa:

4. Sałata musztardowa - dwa lata temu córka sąsiadki przysłała jej ze Stanów nasiona tejże roślinki. Faktycznie jej listki mają posmak musztardy i świetnie pasują do mieszanych wiosennych i letnich sałatek, przy czym jeśli pozwolić jej zakwitnąć i wydać nasiona, to sama już zadba o miejsce dla siebie w warzywniku. Niestety nie zachowało się opakowanie i nie znam jej łacińskiej, ani angielskiej nazwy. Po lekturze " Wielkiej księgi ziół" mam coraz większe podejrzenia, że to po prostu brassica napus, czyli rzepak. Ale chyba przyjemniej jest myśleć, że ma się kolekcjonerską odmianę sałaty?

5. Żółta rzodkiewka - pozwoliłam jej zakwitnąć, jednak nasionek nie jest dużo. Ot, taka ciekawostka dla ogrodowych kolekcjonerek :) Mam tylko wątpliwość, czy nie jest to odmiana, w którą ingerowali genetycy i czy nasiona wzejdą w przyszłym roku. Miałam ją po raz pierwszy, ale uważam że warto spróbować.

6. I na koniec pnąca fasola szparagowa o liliowych kwiatch  i fioletowych strąkach - walory zdobnicze zdecydowanie przewyższają walory smakowe, więc po kilku niezadowalających próbach jej skonsumowania została potraktowana jako ozdobnik właśnie i w przyszłym sezonie w tym także celu zawita ponownie na moją grządkę.

Cóż, planowałam większe zbiory w minioną sobotę, lecz po deszczu i lekkim przymrozku warunki nie sprzyjały. Jeżeli coś jeszcze uda mi się dozbierać, to dodam do listy.

Pozdrawiam i zmykam tymczasem :)